Oto anioł Pański ukazał się Józefowi we śnie i rzekł: Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki (Mt 1,20).

Dzisiejsze słowo Boże pełne jest wielkich postaci wiary, Jest Abraham, miedzy wierszami Izaak. Jest jednoznaczny prorok Natan, grzeszny, ale i skruszony król Dawid, jest król Salomon, jest Maryja i Józef – dzisiejszy Patron dnia. Jest wreszcie Pan Jezus. Wśród tego natłoku tak wielkich biblijnych postaci znika nam anioł Pański - przypuszczalnie był to archanioł Gabriel. Według opinii niektórych świętych w aniołach odbija się Bóg, a przez nich ogląda wszystkich ludzi, bo aniołowie przedstawiają Mu nas tylko z najlepszej strony, bez oskarżeń, bez podejrzeń. To właśnie dlatego ludziom Starego Testamentu, którzy mają spotkanie z aniołami, Bóg, bardzo często myli się z nimi. Nie wiedzą czasami, kogo tak naprawdę widzą. Czy Pana Boga, czy anioła. W dzisiejszej scenie, anioł przynoszący rozwiązanie niezwykłej sytuacji, chce nauczyć Józefa takiego podejścia, anioł ukazuje mu Maryję w najlepszym świetle. Świadczy o tym jego sposób przyjęcia anielskiej interwencji. Józef patrzy na Maryję bez oskarżeń, bez podejrzeń, bez uprzedzeń, jak anioł. Przez Józefa widać było Pana Boga, a z drugiej strony Józef nieustannie wstawiał się do Boga i stawiał w najlepszym świetle tych, z którymi mu przyszło żyć, pracować, trudzić się i wzrastać duchowo. Może właśnie takiego podejścia do ludzi, z którymi my żyjemy, wzrastamy, pracujemy, trudzimy się chcą nas dziś nauczyć św. Józef i aniołowie.