Jr 23,1-6; Ps23,1-6; Ef 2,13-18; Mk 6,30-34.

Sześć wersetów z 23 rozdziału proroctwa Jeremiasza, to przede wszystkim gorzkie słowa, pod adresem pasterzy Izraela, elita królestwa Judy, lekceważąc słowo boże - gubią i rozpraszają owce, czyli lud Boży, nie troszczą się o nie. Pan zapowiada więc kare, jaką wykona na nich babiloński król, bóg zapowiada także troskę, jaką sam Bóg otoczy swój lud: zgromadzi resztę spośród rozproszonych, ustanowi nowych, wiernych pasterzy. Lud się nie będzie już bał i gubił w wierze. Bóg wciąż pozostaje najważniejszym pasterzem Izraela i to jego decyzje kształtuj los narodu wybranego. On także zapowiada zebranie rozproszonej Reszty i ustanowienie nowych – wiernych - przywódców. Ostatnie wzbudzenie z dynastii Dawida potężnego pasterza. Odrośl-młody, zielony pęd, który będzie początkiem nowego życia, na zniszczonej grzechem i niewiernością ziemi Judy i Izraela.

Psalmista podejmuje ten wątek, opisując troskliwego Władce, który z hojnością się opiekuje, karmi, błogosławi i ochrania. Psalm przeistacza się w opis drogi ludzkiego życia, której towarzyszy troska Boga - Pasterza prowadzącego do wiecznej radości.

Święty Paweł w Liście do Efezjan nawiązuje do proroctw Jeremiasza i Ezechiela, ukazuje Boga, który przez dobrego Pasterza - Chrystusa, gromadzi znów w jedno podzieloną podziałami ludzkość. Przez Mekę Chrystusa, wszyscy stali się na nowo rodziną o którą zatroszczy się zbawiciel.

Dlatego Jezus jest w ciągłym ruchu, Bóg nie odpoczywa, chociaż sam dostrzega zmęczenie swych uczniów po swej misji, i każe im odpocząć w osobnym miejscu (pewnie chodzi o spokojniejsze miejsce koło Bedsaidy) to sam nie przestaje nauczać tych, którzy zgromadzili się na brzegu Jeziora, aby usłyszeć Dobrą Nowinę.

Jezus pokazuje, że od jednego odpoczynku nie ma nigdy: od bycia odpowiedzialnym i dawania światła na życie dla pogubionych. Wracają więc obrazy z proroctw Jeremiasza i Ezechiela, gdzie Bóg narzekał na złych pasterzy, obiecując, że sam zatroszczy się o swój lud, osobiście poprowadzi swe owce na żyzne pastwiska. Te proroctwa wypełniają się w Jezusie. On jest obiecanym Potomkiem Dawida, który osobiście się troszczy o pogubiony przez grzech lud. On nie odpoczywa o troski o nas.