Komunikat o błędzie

Notice: Undefined index: HTTP_ACCEPT_LANGUAGE w eval() (linia 11 z /home/popieluszko/ftp/web_popieluszko/modules/php/php.module(80) : eval()'d code).

Środa, XI tydzień zwykły

środa, 15 Czerwiec 2022

Kończąc ziemską drogę, Eliasz przekazuje misję prorocką wybranemu przez Boga, następcy. Hebrajski termin nabim na określenie proroka oznacza „tego, który został wezwany” przez Boga, do przemawiania w Jego imieniu. Do głoszenia królom i ludowi wybranemu, że Jahwe jest jedynym Bogiem. Scena rozgrywa się nad Jordanem w obecności uczniów i nawiązując do rozdzielenia wód morza Czerwonego przez Mojżesza i Jordanu przez Jozuego, ukazuje logikę planu Bożego, który zakłada ciągłość tradycji prorockiej. Działalność profetyczna Eliasza była możliwa dzięki Duchowi Bożemu, którego mógł przekazać w symboliczny sposób przez narzucenie płaszcza swojemu następcy. W prawie Izraela pierworodny syn dziedziczył dwie trzecie majątku. Prośba o dwie części ducha to pragnienie i zgoda Elizeusza na przejęcie duchowego dziedzictwa Eliasza. Kolejno rozgrywające się wydarzenia mają potwierdzać, że powołanie Elizeusza ma swój nadprzyrodzony, boski początek i podobnie jak Eliasz został on wezwany, by podjąć bezkompromisową walkę o pierwszeństwo Jahwe w życiu Izraela.

Strach przed Bogiem to szacunek dla Jego majestatu, podziw dla Jego mocy i siły. Wiara nie zmienia zewnętrznych często trudnych okoliczności naszego ziemskiego życia, zarówno osobistego jak i całej wspólnoty. Buduje nasz wewnętrzny, duchowy kręgosłup, dzięki któremu możemy pokonać wszelkie problemy. O tym chce nas dziś przekonać Psalmista, ale decyzja zawsze musi zrodzić się w naszym sercu.

 Mojżesz i Eliasz wędrowali na „górę”, Jezus na pustynię, by spotkać i rozmawiać z Bogiem. Tam otrzymywali wskazówki i polecenia, które wcielali w swoje życie, całkowicie podporządkowane Bożym planom. Decydującym momentem w relacji z Bogiem, który sprawia, że sposób przeżywania życia zmienienia się diametralnie, jest odkrycie Boga kochającego i tego, który pokochał jako pierwszy i zrobił to bez żadnych warunków. Wtedy modlitwa jest miłosnym, intymnym spotkaniem we wnętrzu serca, a wszelkie dawne „praktyki pobożne” istotą, treścią, sensem życia. Praca staje się jałmużną, a ograniczanie prawdziwym postem.