Komunikat o błędzie

Notice: Undefined index: HTTP_ACCEPT_LANGUAGE w eval() (linia 11 z /home/popieluszko/ftp/web_popieluszko/modules/php/php.module(80) : eval()'d code).

Czwartek - Uroczystość św. J. S. Pelczara

czwartek, 19 Styczeń 2023

Pewnego razu do Jezusa podszedł pewien faryzeusz, pytając Go, które przykazanie jest najważniejsze. Jezus cytując dzisiejszy teks z pierwszego czytania odpowiedział, że najważniejszym jest miłość do Boga całym sercem, umysłem i ze wszystkich sił. Autor Księgi Powtórzonego Prawa przypomina je w dzisiejszą uroczystość Patrona naszej diecezji. To wielkie przykazanie wypowiedziane zostało wypowiedziane właśnie tutaj po raz pierwszy. Jest ono poprzedzone bardzo ważnym wstępem. Słuchaj Izraelu, Jahwe jest twoim Bogiem, Panem jedynym. Największym bowiem niebezpieczeństwem Izraela nie była niewiara, ateizm, ale postawienie Jahwe-prawdziwego Boga-wśród innych, nieistniejących Bogów. Wielką pokusą Izraela było, to, żeby Bóg nie był jedynym. Aby Go nie słuchać tylko chodzić swoimi drogami. Żyć po swojemu, nie oglądając się na to co mówi i objawia Bóg prawdziwy. Tymczasem nie ma innych bogów. Wielu bogów rozdziera ludzkie serce, tymczasem Bóg Jedyny chce w całości nie podzielonego serca i wszystkich jego sił. Miłość do Boga angażuje od wewnątrz całe serce człowieka i wszystkie jego siły. Kochać Boga całym sercem, umysłem i ze wszystkich sił znaczy : kochać Go mądrze, przyjmując radość i trud, jakich żadna miłość nie oszczędza; to kochać całą przestrzenią jaką nosimy w sobie, a która jest znana tylko Bogu; to kochać w codzienności życia, mocując się z ta codziennością. Trzeba tu dopowiedzieć bardzo ważną rzecz, która często nam unika- to właśnie Jezus wypełnił w całości to przykazanie, Aż do cierniem ukoronowania, przybicia do krzyża i przebicia serca.

Dlatego też List do Efezjan mówi, żeby wierzący byli naśladowcami Boga. Bo to właśnie Jezus pokazał jak wypełnić to najważniejsze przykazanie przez to, że wydał siebie samego, pozwolił się przybić do krzyża. To jest podstawa z której ma wynikać nasze dobre postępowania , a przede wszystkim walka z grzechem, który ciągle chce ludzi sprowadzić znów w taki stan, że zaczynamy mieć innych bogów, którym oddajemy nasze serce, ciało i siły.

Ewangelia w bardzo obrazowy sposób opisuje w jaki sposób możemy wypełnić to wielkie ale i trudne przykazanie. Koniecznym jest stałe trwanie w Bogu, jak krzew winny w latorośli. Trzeba się ciągle żywić tym, co daje nam Bóg w swoim słowie, sakramentach, znakach, osobach, wydarzeniach w naszym życiu, to są soki jakie dają nam życie nie tylko to doczesne, ale pozwala przenieść to życie w wieczność. Trwając w Jezusie, jego łasce i nauce, naśladując go przynosimy swym życiem owoc, jaki zaplanował w naszym życiu Bóg. Ciągłe trwanie w Bogu, Jego mocy, Jego łasce przyniesie nam - jak mówi Jezus – pełną radość.

Patrząc na życie naszego Patrona można śmiało powiedzieć, że swym życiem, nie tylko jako kapłan i przemyski biskup, ale jako chrześcijanin pokazał, że bóg był dla niego Kimś Jedynym, niezastąpionym, w którym trwanie przynosi radość dobrze spełnionego życia, wypełnionego służbą prawdziwemu Bogu i służbie człowiekowi.