Ziemski przybytek, do budowy którego Mojżesz dostał konkretne wskazówki od Boga, był miejscem, gdzie znajdowały się trzy rzeczy: arka przymierza, siedmioramienny świecznik i stół, na którym kapłani co tydzień składali dwanaście chlebów pokładnych, które też nazywane są chlebami obecności. Jezus objawił przybytek uczyniony nie ręką ludzką i nie na tym świecie. Objawił nam świątynię w niebie, do której wszedł jako Odkupiciel. Swoją Krwią przelaną w męce i krzyżowaniu złożył siebie w ofierze i dziś jest obecny w chlebie obecności – w Eucharystii na wszystkich ołtarzach świata jako czysta ofiara, by nieustannie oczyszczać nasze sumienia z martwych uczynków, bo Bóg jest żywy i ma moc nas ożywiać, byśmy w Duchu Świętym Mu służyli i Go wielbili. Psalmista wielbi Boga w niebiańskiej świątyni, o której czytaliśmy w pierwszym czytaniu. Tam wstąpił Jezus jako Baranek zabity a żyjący i tam Bóg odbiera dziś wszelką chwałę. Przez Jezusa możemy dołączyć się do niebiańskiego uwielbienia, do radosnych okrzyków, do śpiewu aniołów i świętych, do dźwięku trąb, śpiewów psalmów, klaskania w dłonie.

Dzisiejszy psalm to opis niebiańskiej radosnej liturgii, w której uczestniczymy już tu na ziemi sprawując Eucharystię. W niej razem z aniołami i świętymi śpiewamy, że Bóg jest święty, że króluje, że zasiada na swym świętym tronie, jest Najwyższy, wywyższony i godzien wszelkiej chwały i czci.

Nawet Maryja i bliscy Jezusa nie zrozumieli od razu Jego misji. On nie przyszedł budować królestwa na ziemi, ale pokazać królestwo Ojca, a o nim św. Paweł napisze parę lat później, że ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, jakie to królestwo będzie. Patrząc więc na tę scenę możemy utożsamić się z Maryją i krewnymi Jezusa, bo my też nadal niewiele z tego rozumiemy. W naszej misji głoszenia Ewangelii możemy być również niezrozumiani nawet przez najbliższych. Często dotyczy to naszych rodzin, gdzie wśród wielu bliskich osób ze swoją wiarą zostajemy sami. Chcielibyśmy, by nasze dzieci, małżonkowie itd. wierzyli w Boga i modlili się z nami, ale jakże często tak niestety nie jest. Prośmy Ducha Świętego o dar skutecznej ewangelizacji.