Komunikat o błędzie

Notice: Undefined index: HTTP_ACCEPT_LANGUAGE w eval() (linia 11 z /home/popieluszko/ftp/web_popieluszko/modules/php/php.module(80) : eval()'d code).

Środa – święto Nawrócenia Św. Pawła Apostoła

środa, 25 Styczeń 2023

Dzisiejsze pierwsze czytanie rozpoczyna się od bardzo niepokojącego opisu dotyczącego Szawła. Św. Łukasz pisał wprost, że przyszły apostoł Chrystusa „siał grozę i dyszał żądzą zabijania uczniów”. Jak wiemy z dalszego opisu, nawróceniu św. Pawła towarzyszyła ingerencja Boga. Oślepiła go światłość. Słowem – św. Paweł stracił zmysły. Jest to bardzo ciekawe, ponieważ podobnie stało się z Zachariaszem – ojcem Jana Chrzciciela, który stracił możliwość mówienia. Po co Pan Bóg to robi? Może właśnie po to, by zajrzeć do naszego wnętrza. Dzisiaj, gdy mówimy, że ktoś odchodzi od zmysłów, to mamy na myśli osobę, która doznała jakiegoś wielkiego szoku i nie panuje nad sobą. W wypadku Szawła to określenie można by było zastosować  do pierwszego jego opisu – gdy mordował wyznawców Chrystusa. Jego ślepota zakryła mu to, na co patrzył. Szukał on krwi, mordu. W człowieku wierzącym nie widział brata, ale ofiarę. Stracił obraz zewnętrzny, a zyskał wgląd w siebie. Usłyszał głos Jezusa, który jest słyszalny tylko, gdy mamy kontakt ze sobą samym. Oślepienie apostoła było jedynie początkiem jego drogi. Podobnie jest z nami. Człowiek nigdy nie może powiedzieć, że osiągnął wszystko w swojej relacji z Chrystusem. To On prowadzi te relacje, a my ciągle jesteśmy w drodze.

Jest to najkrótszy psalm. Św. Benedykt w swojej regule pisał, aby, z racji na jego krótką treść, łączyć go z psalmem wcześniejszym. Jednak, mimo tylko czterech wersetów, możemy z niego wiele wyczytać. Sformułowanie „wszystkie narody” w języku hebrajskim brzmi gojim, to znaczy poganie. Dlaczego więc poganie mają wychwalać Boga Izraela? Wynika to z dzieł, które Bóg pokazał podczas niewoli. Poganie, którzy byli świadkami cudów Boga, są teraz zobligowani do tego, aby Go wychwalać a nie nadal bluźnić przeciw Niemu. Również św. Paweł w Liście do Rzymian przytacza ten psalm, aby pokazać uniwersalność wiary. Jest ona dla wszystkich, dlatego wspólnota w Rzymie jest proszona przez Apostoła, aby byli oni otwarci na siebie nawzajem (groziło nieporozumienie pomiędzy nawróconymi Żydami a nawróconymi poganami). Bóg jest dla wszystkich. Jego cuda i znaki przeznaczone są dla każdego. Dzisiaj jest to dla nas oczywiste, jednak zarówno w czasach starotestamentalnych jak i podczas działalności apostolskiej takie nie było. Czasem jednak te oczywiste prawdy warto przypominać, tym bardziej w chwili, gdy spory i polaryzacje spotykamy na każdym kroku.

Dzisiejsza Ewangelia to opis pierwszego Sakramentu – Chrztu. Dzisiaj, choćby się zebrał cały Kościół, nie może zmienić niczego w słowach wypowiadanych przy polewaniu głowy przez kapłana. Podobnie sama czynność – polanie lub zanurzenie – także jest stałą czynnością nie podlegającą zmianie. Właśnie dzięki opisowi z dzisiejszej Ewangelii. Chrzest to brama do Sakramentów a także do Zbawienia. Jezus daje nam dzisiaj piękną obietnicę, którą podczas swojej ziemskiej misji nieraz przytaczał. Po pierwsze zbawienie, po drugie cudowne znaki. Widzieli je już pastuszkowie przy narodzinach Jezusa, gdy ukazały im się zastępy anielskie; widzieli też wszyscy, którzy zostali uzdrowieni. Zobaczą je apostołowie w dzień Pięćdziesiątnicy. Widać je także dzisiaj we wszystkich maleńkich cudach, które się dzieją w naszym życiu. Oprócz samego przyjęcia Sakramentu jesteśmy zaproszeni do tego, aby głosić. Mamy wierzyć, ale też przekazywać wiarę innym, dlatego nie możemy powiedzieć, że wiara to nasza prywatna sprawa. Kościół jest wspólnotą, na Eucharystii spotykamy się razem. Przykład naszej wiary dajemy przez świadectwo. Każdego dnia możemy rozpalić iskrę w drugim, która doprowadzi do jego nawrócenia. To są cuda i znaki. Dać drugiemu uwierzyć.