Komunikat o błędzie

Notice: Undefined index: HTTP_ACCEPT_LANGUAGE w eval() (linia 11 z /home/popieluszko/ftp/web_popieluszko/modules/php/php.module(80) : eval()'d code).

Wtorek, V Tydzień Zwykły

wtorek, 7 luty 2023

W Babilonii przeciwieństwem stwórczego ładu była otchłań wodna, uosabiana w postaci niszczycielskiej bogini Tiamar, która rodziła morskie potwory. Ich imiona, takie jak Rahab czy Lewiatan, znajdujemy również na kartach Biblii (por. Iz 51, 9-10; Ps 74, 13-14). Kapłański hymn na cześć jedynego Stwórcy mówi o stworzeniu „wielkich potworów morskich”. Podobnie jak inne zwierzęta wodne i ptactwo powietrzne otrzymują pierwsze błogosławieństwo: „bądźcie płodne i mnóżcie się”. Jest to odwrócenie wierzeń pogańskich ludów. W Biblii całe stworzenie jest dobre i wezwane do chwalenia Pana (por. Ps 148,7).

W szóstym dniu dzieła stworzenia Bóg uczynił zwierzęta lądowe i człowieka. Być może autor widział pewne pokrewieństwo człowieka ze światem tych właśnie zwierząt, jednak stworzenie człowieka jest czymś wyjątkowym. Pan Bóg podjął doniosłą decyzję, co podkreśla forma użytych słów: „uczyńmy człowieka na nasz obraz, podobnego nam” (Rdz 1,26). Pojawia się tutaj forma czasownika „stworzyć”, która jest zastrzeżona w języku hebrajskim jedynie dla Boga. Podobieństwo do Boga wiąże się z nakazem panowania nad całym światem i odpowiedzialnością za niego jak również ze zdolnością tworzenia komunii osób w małżeństwie i wspólnoty z innymi ludźmi.

Autor biblijny nie opisuje, w jaki sposób Bóg stworzył człowieka, lecz że stworzył go istotą męską i żeńską – „mężczyzną i niewiastą”. Można wyciągnąć też wniosek, że mężczyzna i kobieta byli równi w godności, komplementarni i różni. W ówczesnej kulturze było to niebywałe! Człowiek – mężczyzna i kobieta otrzymuje błogosławieństwo, które dotyczy w pierwszym rzędzie płodności. To błogosławieństwo jest u początku łańcucha wielu pokoleń ludzi, którzy mają imiona (w przeciwieństwie do zwierząt) i tworzą ludzką historię

Człowiek – korona stworzenia został obdarowany światem i powołany do tego, by nad nim panował i o niego mądrze dbał – by uprawiał ten „rajski ogród”. Człowiek – ja i ty został ustanowiony rządcą stworzenia, ale nie wiemy, kim będzie. Bóg ma wobec nas wielkie zamiary. Kim będziemy przebóstwieni, włączeni w Bożą Rodzinę?

Łatwo jest iść za Jezusem na fali emocji, chwilowego porywu, fascynacji cudami. Prawdziwe przyjęcie Go jest jednak trudne, ponieważ wymaga zmiany sposobu myślenia, wyjścia z wygodnych schematów. Potrzebna jest też łaska posiadania względem siebie takiego „wewnętrznego obserwatora”. Możemy wtedy zauważyć, jacy jesteśmy na co dzień: jak traktujemy Boga, bliskich, bliźnich i samych siebie.

Modlitwy, religijne obrzędy, liturgie mogą wypełniać nasze dni. Jeśli jednak będziemy czcili Boga jedynie wargami, na nic się zda cała ta religijność. Przewrotne serce może znajdować usprawiedliwienie wielu podłości wobec innych w imię Boże. Święty Marek ukazuje, jak uczeni w Piśmie i faryzeusze odwrócili Boże przykazanie: „Czcij ojca swego i matkę swoją”, aby zachować wymyśloną przez ludzi tradycję, a tak naprawdę zadowolić swoją chciwość. Zwyczaje takie jak obmywanie rąk, naczyń czy korban (dar przeznaczony dla Boga), które miały być wyrazem wierności jedynemu Bogu, stały się obrazą Boga. Czasem nasze zwyczaje, nasze małe tradycje należy odrzucić, jeśli są przeszkodą ku dobru, ku spełnianiu woli Bożej.