Przyczyną powstania Listu było ukazanie Hebrajczykom, że cel historii Narodu Wybranego to przygotowanie ludzi na przyjście Jezusa. Prawo Mojżeszowe stało się zbyt trudne dla człowieka skażonego grzechem pierworodnym, dlatego został posłany Chrystus, który przyniósł prawo ewangeliczne. Istotą nauczania Jezusa jest wzbudzenie i rozwój wiary, dzięki której człowiek otwiera się na Bożą obietnicę wobec swojego życia. Dzisiejszy fragment przypomina historie Abla, Henocha i Noego, którzy nie znając Jezusa, a nawet nie znając Prawa Mojżeszowego, byli świadkami wiary. Są oni wzorami realizacji planu zbawienia, który nie ogranicza się jedynie do Narodu Wybranego. Ich historie zapowiadały przyszłe powstanie Kościoła powszechnego. Wiara w Jezusa Chrystusa jest najważniejszym i podstawowym zadaniem chrześcijanina. Zmarły niedawno papież senior Benedykt XVI w swoim testamencie duchowym napisał: Mówię teraz do wszystkich w Kościele powierzonych mojej służbie: trwajcie mocno w wierze! Nie dajcie się zwieść! Wiara bowiem daje pewność życiu chrześcijanina i pozwala ukierunkować całe życie na to, czego nie widzimy.

Św. Augustyn napisał o dzisiejszym psalmie 145, że jest doskonałym uwielbieniem Chrystusa, modlitwą na wszystkie okoliczności i zdarzenia życia. Rzeczywiście, dzisiejszy psalm opisuje wszechmocną chwałę Boga, która jest obecna w każdym dziele stworzenia. To psalm uwielbienia i dziękczynienia. Czy jednak jest modlitwą na każde okoliczności życia, jak pisał św. Augustyn? Co, gdy towarzyszy mi cierpienie czy niezrozumienie?

Według tradycji Przemienienie Jezusa dokonało się na górze Tabor w Dolnej Galilei. Chociaż ma ona niespełna 600 metrów wysokości, to oglądając ją z daleka, ma się wrażenie, że jest dużo wyższa, ponieważ jest samotnym wzniesieniem. Symbolika góry zarówno w Starym jak i Nowym Testamencie jest bardzo szczególna. Góra Synaj, góra Moria, góra Hermon czy Golgota to miejsca wielu kluczowych wydarzeń w historii zbawienia. Wspinanie się na górę jest także symboliką wzrastania człowieka. Natomiast szczególne położenie góry Tabor ukazuje jeszcze inny wymiar górskiej symboliki. Górski krajobraz pozwala oderwać się na chwilę od codzienności, spojrzeć niejako z lotu ptaka na swoje życie i zachwycić się rozciągającym się widokiem. Przemienienie dokonało się mniej więcej w połowie publicznej działalności Jezusa. Uczniowie towarzyszący Jezusowi mogli być już znużeni czy zmęczeni wymagającą wędrówką. Wśród trudu mogli utracić cel pielgrzymowania. Wydarzenie na Górze miało na celu przypomnieć im, o co naprawdę chodzi w podążaniu za Jezusem. Rozmowa z Mojżeszem i Eliaszem potwierdziła, że Jezus jest zapowiadanym Mesjaszem, a głos Boga Ojca podkreślił Boską godność Jezusa. Ukazanie się Jezusa w białych, lśniących szatach zapowiadało Jego uwielbione ciało po zmartwychwstaniu.