Pożegnanie z Efezjanami w Milecie ma charakter ostatecznego testamentu świętego Pawła. Przekazuje ważne słowa ostatniego pożegnania. Wspomina wydarzenia, jakie miały miejsce w jego życiu, o różnych przeciwnościach i zmaganiach dla dobra wszystkich wspólnot. Zabieganie o jedność Kościoła i rodziny, a nawet o wspólnotę społeczną, państwową i międzynarodową jest wielkim pragnieniem i zmaganiem naszej codzienności. Chcemy żyć w pokoju i bezpieczeństwie, by realizować swoje powołanie i być owocnymi dla wspólnoty, w której żyjemy. Największą troską jest jedność. Musimy pamiętać, że jedność nie tylko tworzymy za życia, ale szczególnie w chwili odejścia z tego świata pozostawiamy innym testament jedności i pokoju. Nie chodzi, by tylko nas ktoś dobrze wspominał, ale czerpał ze świadectwa wiary i miłości, jakie przekażemy drugim. Przykładem takiego owocnego życia jest święty Paweł, który dzisiaj żegna się z członkami wspólnot, przewidując swoje odejście ze świata, pozostawiając testament nadziei: Więcej szczęścia jest w dawaniu aniżeli w braniu.

Powraca medytacja Psalmu 68, który przedstawia objawienie Boga. To objawienie Boga jest źródłem radości dla wszystkich sprawiedliwych, pokładających w Nim ufność. Wszystkie narody są zaproszone do uwielbienia Boga. Panowanie Boga ma charakter ziemski i niebiański. Bóg jest Panem i Królem całego kosmosu. Medytując te słowa musimy sobie zadawać pytania, jak często dostrzegamy działanie Boga w przyrodzie, biologii, pięknie kosmosu. Mądrość praw jakie kierują światem.

Jak ważna jest jedność wspólnoty wierzących ukazuje nam sam Jezus podczas Ostatniej Wieczerzy. Jezus swoje życie daje za życie świata, wypowiadając pragnienie serca Syna Bożego, posłanego na świat: Ojcze święty, zachowaj ich w Twoim imieniu, które mi dałeś, aby tak jak My stanowili jedno. Jezusowa intencja staje się Jego testamentem i naszą drogą ku jedności. Źródłem tej jedności jest Ofiara Krzyżowa Jezusa. On oddał życie za nas wszystkich, abyśmy byli jedno. Nie ma prawdziwej jedności bez przyjęcia Ofiary Jezusa. Jej przedłużeniem i aktualizacją jest Msza święta. Komunia Święta jest wypełnieniem testamentu Jezusa, trwaniu w Jego miłości dla budowania jedności całego Kościoła. Przyjmując Eucharystię jednoczymy się z wszystkimi grzesznikami, którzy w Niej szukają sił i oparcia w trudnościach.