Pierwsze czytanie: Wj 32, 15-24.30-34

Biblia milczy o Joachimie i Annie, ale zdanie z pierwszego czytania może być dla nas pomocne. Bóg przemawia do Mojżesza: idź teraz i prowadź ten lud, gdzie Ci rozkazałem, a mój anioł pójdzie przed Toba. Dokąd? Czy tylko do Ziemi Obiecanej? Nie tylko. Ziemią Obiecana jest nie tylko geograficzna Ziemia Święta, ale lud, który zawarł z Bogiem Przymierze. Zbawicielowi były potrzebne, przez kilkanaście wieków pokolenia ludzi wiary i niekiedy buntu, nadziei i zwątpienia, niekiedy mocnej miłości, a potem egoizmu i samolubstwa. Nie brakło takich jak Mojżesz, ale i głupi i okrutny król Manasses...

Pierwsze czytanie: Wj 24, 3-8

Po przejściu Morza Czerwonego, w trakcie długiej wędrówki Izraelitów po pustyni, Bóg chce zawrzeć przymierze ze swoim ludem. Wychodząc z tą inicjatywą, Pan nie zwraca się do pojedynczego człowieka, ale chce, by cały lud stał się Jego szczególną własnością...

Ewangelia: J 20, 1. 11-18

W Ewangelii widzimy Marię Magdalenę, która idzie namaścić ciało Jezusa. Rozpacza po śmierci Mistrza, a jednak potem, gdy Jezus przed nią staje, nie umie Go rozpoznać. Z naszej perspektywy możemy jej wyrzucać brak wiary, ale wtedy nikt jeszcze nie wiedział, co to jest zmartwychwstanie. Po dwóch tysiącach lat głoszenia Ewangelii powinniśmy być mądrzejsi, pełni wiary i pewności w obecność zmartwychwstałego Pana między nami. Czy tak rzeczywiście jest? Nie do końca...

Pierwsze czytanie: Wj 14, 21 – 15, 1

We wczorajszym czytaniu słyszeliśmy zapowiedź Boga, że ocali swój lud, a dzisiaj widzimy już sam cud przejścia Izraelitów przez Morze Czerwone. Egipcjanie, którzy chcieli dogonić Izraelitów, działali wbrew Bogu i zginęli w morskich odmętach. Cud, którego Bóg dokonał dla swojego ludu, ma wzbudzić w nim wiarę i skierować serca ludzi ku Niemu...

Jr 23,1-6; Ps23,1-6; Ef 2,13-18; Mk 6,30-34.

Sześć wersetów z 23 rozdziału proroctwa Jeremiasza, to przede wszystkim gorzkie słowa, pod adresem pasterzy Izraela, elita królestwa Judy, lekceważąc słowo boże - gubią i rozpraszają owce, czyli lud Boży, nie troszczą się o nie. Pan zapowiada więc kare, jaką wykona na nich babiloński król, bóg zapowiada także troskę, jaką sam Bóg otoczy swój lud: zgromadzi resztę spośród rozproszonych, ustanowi nowych, wiernych pasterzy...

Mt 12,1-8

Wypowiedziane dziś przez Jezusa słowa, są kwintesencją prawa Bożego. Nie zakazywało ono zrywania kłosów w szabat. Dlatego Jezus broni swych uczniów, pokazując, że Prawo Boże zawsze stoi po stronie człowieka. Nie jest ono zadane po to by człowiekowi coś odebrać czy uprzykrzyć życie, ale po to, by ludzkie życie uporządkować w relacji do samego siebie, drugiego i Boga...

Pierwsze czytanie: Rdz 49, 29-33; 50, 15-26

Historia patriarchów zawarta w Księdze Rodzaju dobiega końca. Ostatnie jej zdanie wybrzmiewa definitywnie: Zabalsamowano go i złożono do trumny w Egipcie. Ostatnim życzeniem patriarchy Józefa było, aby jego potomkowie, kiedy przyjdzie zapowiadany czas opuszczenia Egiptu, zabrali jego kości i pochowali je w Kanaanie – ziemi, którą obiecał im Bóg...

Pierwsze czytanie: Rdz 41, 55-57; 42, 5-7. 14-15a. 17-24a

Księga Rodzaju przywołuje dzisiaj postać patriarchy Józefa. Jego życie, w jeszcze większym stopniu niż jego ojca – patriarchy Jakuba, przypomina niezwykłą opowieść, pełną w swojej treści perypetii i zaskakujących zwrotów akcji. Pozostaje ono jednak nie tyle zapisem życiowej przygody, co historią świętą. Niezwykły czas, w którym, w równie niezwykły sposób Bóg realizuje swoje zbawcze plany...

Pierwsze czytanie: Rdz 28, 10-22a

Dzisiejsza liturgia słowa przywołuje wydarzenia z zamierzchłych czasów patriarchów. Wydarzenie w Betel wydaje się niemalże epizodem w burzliwym życiu patriarchy, ale jest wydarzeniem niezwykle symbolicznym. Drabina, po której zstępują i wstępują aniołowie, wyobraża komunikację pomiędzy niebem a ziemią. Aniołowie zstępują po niej na ziemię, aby wypełniać polecenia Pana Zastępów i jednocześnie zanoszą ludzkie prośby przed Boży tron...