Rozważania Biblijne

Czwartek (24 gru 2020)

Ja mieszkam w pałacu cedrowym, Arka Boża mieszka pod namiotem. - 2 Sm 7,2

Tysiąc lat przed narodzeniem Chrystusa król Dawid przeżywał szczyt swej potęgi politycznej i społecznej. Był jednak nie tylko zdolnym politykiem i dzielnym wodzem, leż także człowiekiem pobożnym i mimo swych słabości wiernym Bogu. Z nastaniem pokoju Dawid chce uporządkować w państwie także sprawy religijne. Powodowany wyrzutami sumienia postanawia wtedy wybudować świątynie, w której Bóg znajdzie godne mu miejsce przebywania, a przez to i pomoże umocnić wiarę w Boga oraz wyrazić swą wdzięczność Temu, który przez całe życie był jego mocą i źródłem potęgi. Ale Bóg, za pośrednictwem proroka Natana zabrana mu tego, przypominając jednocześnie, że to właśnie łaska Boża jest źródłem jego politycznej pomyślności...

Antyfona O – Emmanuel (23 gru 2020)

O Emmanuelu, Królu i Prawodawco nasz, oczekiwanie narodów i Zbawicielu ich. Przyjdź ku zbawieniu naszemu Panie nasz Boże.

Antyfona dzisiejsza powtarza wątki o królewskiej godności Mesjasza i Jego roli jako Prawodawcy, ale wprowadza nowe imię Zbawiciela, pochodzące z proroctwa Izajasza: Emanuel (Iz 7,4).

Istotą i podstawą prawdziwej miłości jest bycie razem – takie zespolenie, które przenika zakochanych w sobie. Taką przenikającą do głębi miłość objawia nam Jezus zbliżając nas do tajemnicy Trójcy Przenajświętszej. W Niej bowiem Ojciec rozkochany w Synu przenika Go miłością tak wielką i prawdziwą, że będącą zarazem Osobą – Osobą Ducha Świętego. Podobnego zjednoczenia zapragnął Bóg również z grzesznym człowiekiem...

Środa (23 gru 2020)

Oto ja wyślę anioła mego, aby przygotował drogę przede mną, a potem nagle przybędzie do swej świątyni Pan, którego wy pragniecie - Ml 3,1.

W okresie drugiej przebudowy świątyni, kiedy działa prorok Malachiasz, zarówno kult, jak i czystość religijna narodu izraelskiego znajdowały się w stanie upadku-przyczyną były małżeństwa mieszane zawierane przez powracających z niewoli babilońskiej do Jerozolimy. Ludzie Ci przez nikogo nie niepokojeni czuli się zupełnie bezkarni. Praktykujący Izraelici stawiali więc sobie pytania: gdzie jest Bóg, gdzie Boża sprawiedliwość? W imieniu Boga odpowiada prorok Malachiasz. Odsłania grzechy, bezbożność oraz zapowiada nadejście „Dnia Pańskiego”, kiedy to Bóg oczyści święte miejsca i osądzi fałszywych i nikczemnych...

Antyfona O Rex gentium (22 gru 2020)

O Królu i pożądany przez narody, Kamieniu Węgielny, w jedno łączysz obie części budowy, przyjdź i zbaw człowieka, któregoś z mułu ziemi utworzył.

Antyfona ta przypomina należny Mesjaszowi królewski tytuł, powszechność Jego zbawczej misji i potęgi obejmującej cały wszechświat, materię i ducha, świat ludzi i aniołów, całe stworzenie, a przede wszystkim śmierć. Na starożytnym Wschodzie godność królewska wiąże się z koncepcją boskiego panowania. Urząd króla to święta instytucja, a król jest wcieleniem lub wybrańcem bóstwa. Jest jednocześnie najwyższym kapłanem. Piastujący urząd królewski staje się pośrednikiem pomiędzy bogami a ludźmi zapewniającym sprawiedliwość, zwycięstwo i pokój...

Wtorek (22 gru 2020)

O tego chłopca się modliłam, i spełnił Pan prośbę, którą do Niego zanosiłam - 1 Sm 27.

Najcenniejsze podarunki , jakie otrzymujemy nie zdobywamy siłą, ale wyczekiwaniem. Kończy się Adwent, czas radosnego wyczekiwania i dostajemy, jak od św. Mikołaja dar przedstawiony w osobie matki młodego Samuela, Anny, żony Elkany, która idzie do sanktuarium w Szilo, by podziękować Bogu za dar macierzyństwa, jaki otrzymała po długiej modlitwie. Poświęca go Bogu w uroczystych modlitwach przed kapłanem Helim, któremu chłopiec zostaje powierzony. Oprócz darów, jakie wzięła ze sobą ma wyjątkowy podarunek, swego Syna - Po wszystkie dni, jak długo będzie żył, zostaje oddany Panu (w.28)...

Antyfona O Oriens (21 gru 2020)

O Wschodzie, blasku światła wiecznego i słońce sprawiedliwości, przyjdź i oświeć tych co siedzą w ciemności i w cieniu śmierci.

W dniu 21 grudnia, w którym przypada dzień jesienno–zimowego przesilenia słonecznego Kościół śpiewa w liturgii antyfonę nazywając Mesjasza: Wschodem, Blaskiem odwiecznej światłości i Słońcem Sprawiedliwości. Obraz ciemności potrzebujących światła, który pojawił się w ostatnich słowach poprzedniej antyfony, jest tutaj kontynuowany i rozwijany. Obrazy te jednocześnie nawiązują do pierwszej antyfony, mówiącej o mądrości będącej stwórczą mocą Boga. Wszystkie te trzy określenia chcą w wyczerpujący i pełny sposób podkreślić wyjątkowość światła, jakie przynosi Zbawiciel. Odnajdujemy tu wyraźną aluzję do Księgi Mądrości (7,26), gdzie Boska Mądrość nazwana jest candor lucis aeternae – odblaskiem światła wiecznego...

Poniedziałek (21 gru 2020)

Oto on, oto nadchodzi - Pnp 28.

Księga Pieśni nad Pieśniami to poemat o miłości., powstały w VI-V wieku. Opisuje on miłość kobiety i mężczyzny, oblubieńca i oblubienicy. Miłoścć ta została opisana w sposób bardzo odważny jak na te czasy, ale zarazem pełen ciepła, co sprawia, że uważa się ją za dar pochodzący od samego źródła, od Boga. Oto po długiej nieobecności spowodowanej poszukiwaniem pastwisk dla swojego stada oblubieniec powraca do domu. Radość oblubienicy, spowodowana powrotem ukochanego, jest tak wielka, że słowa, natchnienia i obrazy wydaja się niewystarczające aby opisać uczucia do umiłowanej osoby...

Antyfona O Clavis David (20 gru 2020)

O Kluczu Dawida i Berło domu Izraela, który otwierasz, a nikt nie może zamknąć, zamykasz, a nikt nie otworzy; przyjdź i wyprowadź pojmanego z więzienia, siedzącego w ciemności i cieniu śmierci.

Obraz klucza, będącego symbolem władzy i panowania pochodzi, podobnie jak wczorajsza antyfona, z Księgi Izajasza (Iz 22,22). Opisuje on króla Dawida, który miał ograniczoną władzę: ograniczoną w czasie i ograniczoną do dwunastu pokoleń Jakuba. Jednak trzeba pamiętać, że przywołuje zarazem postać najsławniejszego z przodków spodziewanego nowego Władcy, którego panowaniu nie będzie końca, któremu ani czas ani przestrzeń nie położy kresu...

IV Niedziela Adwentu (20 gru 2020)

Słowo Boże powraca dziś do Jerozolimy, do króla Dawida, który w swym pięknym pałacu zaczyna być dręczony przez wyrzuty sumienia. Oto bowiem on mieszka w przepychu, bogato zdobionym i obsługiwanym pałacu, a Bóg musi się zadowolić przebywaniem w prostym namiocie. Postanawia więc, jak większość władców, zbudować dla Boga porządny dom. Ale oto Bóg osobiście interweniuje, a w Jego słowach zawiera się zarówno nagana, jak i nagroda i obietnica. Dawid zapomina bowiem, że to sam Bóg zbudował jego królestwo, z pasterza namaszczając go na króla i stojąc u jego boku we wszystkich zwycięstwach...

Antyfona O Radix Jesse (19 gru 2020)

O Korzeniu Jessego, który stoisz na znak dla narodów, przed którym królowie zamilkną, a ludy modlić się będą, przyjdź aby nas wyzwolić i już ni zwlekaj.

W dzisiejszej antyfonie obrazem Mesjasza jako Korzenia Jessego, posługuje się, zwany powszechnie „piątym Ewangelistą”, prorok Izajasz. W chwili wypowiadania tych słów, w czasach współczesnych Izajaszowi, Izrael jest zmieszany z ludami babilońskimi, gdyż od wielu już lat przebywa w niewoli chaldejskich władców. Obraz różdżki jest dopełnieniem wcześniejszego proroctwa (Iz 10–3–34): Oto Bóg obciął wszystkie korony drzew, a las przetrzebił toporem. Cały las został pozbawiony życia. Jest to obraz prawie całkowitego zniszczenia Królestwa Judy i wszystkich ważnych instytucji państwowych. Dynastia Dawidowa upadła. Władcy pochodzący z niej nie sprawdzili się jako opiekunowie ludu, stracili oni funkcję nośników zbawienia, ale Bóg przekraczając granice czasu obiecuje jej odrodzenie. W tej bowiem na pozór wymarłej przestrzeni rozwija się z ukrytego korzenia (pnia Jessego) nowe życie narodu, nasiąknięte na nowo Duchem Bożym...

Sobota (19 gru 2020)

Oto teraz jesteś niepłodna i nie rodziłaś, ale poczniesz i porodzisz syna - Sdz 13,3.

Słowo Boże zestawia nam dziś narodziny Samsona i Jana chrzciciela. Niepłodność matki i podeszły wiek ojca to wspólne elementy obu tych cudownych życiorysów: a wszystko to ma oznaczać, że moc, jaką będą przejawiać Ci Boży wybrańcy, pochodzi tylko i wyłącznie od samego Boga. Zapowiedź janowych narodzin budzi zakłopotanie, a nawet wątpliwości u jego ojca Zachariasza. Jan jest jednak częścią bożego planu, bo każde życie jest w planach bożych wielkim darem, ale też i zadaniem dla każdego nowego życia, istnienia. Tak oto w pierwszym czytaniu z Księgi Sędziów mamy opowiadanie o Samsonie. Wybór Boga pada jak zwykle na osoby słabe ale pokorne...

Antyfona O Adonai (18 gru 2020)

O Panie, Wodzu domu Izraelowego, który objawiłeś się Mojżeszowi w krzaku gorejącym i prawo mu dałeś na Synaju, przyjdź nas odkupić siłą swego ramienia.

Druga Wielka Antyfona rozpoczyna się ważnym tytułem Boga, użytym zgodnie z biblijną tradycją w liczbie mnogiej: Adonai (Panie). Był to tytuł, którego hebrajski rdzeń znaczeniowy ma zabarwienie mówiące o miłości i zaufaniu. Używano go w liturgii i mowie jako zamiennik objawionego wiele pokoleń później Mojżeszowi, świętego imienia Jahwe. W tym imieniu Bóg objawia się patriarchom Izraela: Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi, jako wódz i gwarant zwycięstwa i wolności ofiarowanej narodowi wybranemu...

Piątek (18 gru 2020)

Oto nadejdą dni - kiedy wzbudzę Dawidowi Odrośl sprawiedliwą - Jr 23,5.

Chociaż księga proroka Jeremiasza to jedna z najbardziej dramatycznych ksiąg w Starym Testamencie to jednak dziś prorok przybliża nam proroctwo pełne nadziei, zawierające w sobie dwie wyrocznie o narodzinach mądrego i roztropnego króla w pokoleniu Dawida oraz o zakończeniu wygnania babilońskiego. Sprawiedliwy król z proroctwa Jeremiasza będzie zapowiedzią rzeczywiście sprawiedliwego władcy. Ostatni król Judy, Sedecjasz, za czasów którego wypowiedziane było to proroctwo był człowiekiem niezwykle słabym i takim samym władcą. Chociaż jego imie oznaczało - Pan jest moją sprawiedliwością - to jednak jego życie i panowanie nie miało za wiele ze sprawiedliwością...

Antyfona O Sapientia (17 gru 2020)

O Mądrości, któraś wyszła z ust Najwyższego, dosięgając mocą od końca do końca i wszystko urządzając łagodnością, przyjdź ku nauczaniu nas dróg roztropności.

Otwierająca adwentową serię antyfona: O Sapientia - ukazuje Mesjasza, którego najważniejszym atrybutem jest mądrość, świadcząca o potędze Boga i jego nieograniczonej władzy nad wszystkim. Nie chodzi tu o wiedzę, czy jakiś rodzaj inteligencji, ale o wszechmocną, życiodajną moc, właściwą samemu Bogu...

Czwartek (17 gru 2020)

Z dniem dzisiejszym rozpoczynamy drugą część Adwentu, Od 17 grudnia rozpoczyna się część, trwająca do 24 grudnia. Pierwsza część skierowana była na oczekiwanie na powtórne przyjście Chrystusa w czasie Paruzji, w tej części przechodzi w oczekiwanie i przygotowanie do obchodzenia kolejnej pamiątki pierwszego przyjścia Chrystusa na ziemię, czyli bezpośrednie już przygotowanie do tegorocznych Świąt Bożego Narodzenia.

Jakub był ojcem Józefa, męża Maryi, z której narodził się Jezus, zwany Chrystusem - Mt 1, 16.

Wszystkie teksty liturgiczne podkreślają bliskie już świętowanie narodzin Pana Jezusa. Podstawę świętowania opisuje św. Mateusz Ewangelista. W rodowodzie Jezusa Chrystusa, syna Dawida, syna Abrahama wpisuję on życie Jezusa w historię narodu wybranego. Czytając rodowód Jezusa Chrystusa odkrywamy, że spełnia się w Jego historii antyfona na dziś: Mądrości Najwyższego, która urządzasz wszystko mocno i łagodnie, przyjdź i naucz nas drogi roztropności. Bóg urządza wszystko mocno i łagodnie!...

Wielkie Antyfony 'O' - Adwent (17 gru 2020)

Wielkie Antyfony 'O', które od 17 grudnia Kościół wprowadza do liturgii, to niezwykłe i głębokie obrazy zbliżające nas do głębi Tajemnicy Wcielenia Syna Bożego. Dzięki odnowieniu naszego spojrzenia na Chrystusa docieramy do wymiarów duchowych i liturgicznych właściwych Mesjaszowi.

Utarło się w słowie, że adwent to czas radosnego oczekiwania na przyjście Chrystusa. Wspominamy wtedy całe, długie historyczne przygotowanie Izraela na spotkanie z Mesjaszem. Dzisiaj dodajemy do tego rozumienia osobistą nadzieję na spotkanie z Nim na końcu czasu, poprzedzone chwilą własnej śmierci, kiedy każdy z nas ujrzy Oblicze Boga w sposób szczególny, nieskończenie uszczęśliwiający. Nie jest to jednak cała prawda o czasie adwentu. Chrystus nie zmusza nas do czekania na spotkanie ze Sobą aż do czasów ostatecznych, bowiem za każdym razem, kiedy przyjmujemy Eucharystię, spotykamy się z Nim realnie. Zetknięcie z żywym Bogiem w sakramencie jest nie tyle ostatecznym spotkaniem, co najważniejszym wydarzeniem ożywiającym naszą codzienność. Kościół pierwszych wieków, który nie mógł się doczekać powtórnego przyjścia Chrystusa, pogodził się z koniecznością oczekiwania jedynie dzięki Eucharystii...

Środa, III Tydzień Adwentu (16 gru 2020)

Niebiosa wysączcie z góry sprawiedliwość i niech obłoki z deszczem ją wyleją - Iz 45,7.

Św. Hieronim widział w tych słowach proroka Izajasza wyraźna zapowiedź przyjścia Zbawiciela. Uznawał je za streszczenie ludzkich oczekiwań na przyjście Mesjasza. Prorok przez te słowa radości wyraża swoje przekonanie, że Pan Bóg dotrzyma swych obietnic. Bóg ześle swego posłańca z niebios, tak jak posyła chmury, które przynoszą deszcz nawadniając ziemię. Wygnańcy, którzy są teraz w niewoli babilońskiej, mają więc możliwość podźwignięcia się na duchu i pocieszenia. Pan na pewno przyjdzie, aby ich wyzwolić. W całym tym fragmencie co jakiś czas pojawia się szczególne stwierdzenie: Ja jestem Jahwe...

Wtorek, III Tydzień Adwentu (15 gru 2020)

Biada buntowniczemu miastu, co stosuje ucisk, nie słucha głosu i nie przyjmuje ostrzeżenia, nie ufa Panu i nie przybliża się do swego Boga - So 3,1-2.

Prorok Sofoniasz przytacza dziś skargę Boga, który stwierdza bolesną prawdę, że Izrael nie tylko nie daje już posłuchu słowom proroków, że nie szuka już drogi prowadzącej do zbawienia i naprawy serc, ale stał się narodem niesprawiedliwym, zbuntowanym wobec jakiejkolwiek zachęty do dobra, ludem w którym absolutną władzę sprawuje materializm. Lud stał się bardzo krnąbrny, nie chce już słuchać żadnych napomnień ani zaufać Bogu. To są mocne słowa, po których raczej nie można się spodziewać ratunku. Chociaż usta Izraelitów nadal wypowiadają imię Boże, to jednak rzeczywiste jego postawy są zaprzeczeniem działań podyktowanych wiarą: żyją już w postawie praktycznego ateizmu, a wszystkie wartości są deptane w imię zysków, bogacenia się i obsesyjnego życia w luksusie....

Poniedziałek, III Tydzień Adwentu (14 gru 2020)

Wschodzi gwiazda z Jakuba, a w Izraelu podnosi się berło - Lb 24,17.

Dziś słowo Boże daje nam dwa proroctwa pochodzące od pogańskiego, pochodzącego z Mezopotamii wróżbity Balaama. Balaam to postać szczególna, miał zamiar złorzeczyć Izraelowi, a skończyło się na tym, że mu błogosławił. Bóg przemienił wróżbitę w proroka i właśnie on będzie głosić wiarę w Tego, który zbawia swój lud. Nie jest to już mag, odczytujący przyszłość z wnętrzności zwierząt ofiarnych, lecz prorok, pod wpływem Ducha Bożego. Król Moabu Balak, przeciwstawiając się długiej przeprawie Izraela, czuł się zagrożony ze strony nadciągających Izraelitów wezwał więc na pomoc proroka Balaama, namawiając go, aby wystąpił przeciwko Izraelowi...

III Niedziela Adwentu (13 gru 2020)

Radujcie się zawsze w Panu, raz jeszcze powiadam: radujcie się! Pan jest blisko - Antyfona na wejście.

Ta, pochodząca z listu św. Pawła do Filipian antyfona na wejście wprowadza nas w niezwykłą liturgię słowa tej niedzieli, zwanej – Niedzielą Radości. Źródłem tej radości ma być bliskość Pana. Świadkami tej radości będą znów prorok Izajasz, Matka Boża i Jan Chrzciciel. Rozpoczyna się czas szczególnego miłosierdzia. Izajasz wypowiada słowa, które spełniają się na Jezusie, Maryja w swym kantyku radości, zwanym Magnifikatem, ogłasza, że miłosierdzie Boże jest nieskończone i syci dobrami materialnymi i duchowymi pragnących Bożej sprawiedliwości...

Strony

więcej