Podział Izraela był wynikiem upartego bałwochwalstwa króla Salomona. Jego odejście od Jedynego Boga zaowocowało rozbiciem wielkiego i bogatego królestwa. W rękach władcy pozostało tylko jedno pokolenie i Jerozolima. Dlaczego akurat ona? Bo w niej za pewien czas dokonają się zbawcze dzieła. To w Jerozolimie rozpocznie się męka Jezusa, która przyniesie odkupienie świata. Za jej granicami ponownie dojdzie do rozerwania szaty, ale też do rozdarcia Ciała Syna Człowieczego (poprzez biczowanie i przebicie włócznią). „Rozdarcie”, jakie dokonało się na Osobie Jezusa, również było spowodowane odejściem od wiary w Jedynego Boga. Za tym odejściem stoi każdy z nas. Wsłuchując się w słowa tego czytania, warto uświadomić sobie, że każde nasze opuszczenie Pana pociąga za sobą dramatyczne konsekwencje i powoduje rozbicie w wielu sferach naszego życia. Tylko trwanie przy Bogu wiedzie ku wewnętrznemu i zewnętrznemu zjednoczeniu z Najwyższym.. Nie dziwmy się, gdy doznajemy różnych rozdarć. Każde z nich jest spowodowane brakiem wiary i wierności Panu. warto o nich pomyśleć i popracować nad ich usunięciem, bo są dla nas naprawdę groźne.

Bóg działa w ciszy i z dala od ludzkich oczu. Widać to na przykładzie dzisiejszej Ewangelii. Jezus nie chciał naocznych świadków cudu.. Kiedy nagle zalega cisza i mamy okazję być sam na sam z Jezusem, czasem czujemy się nieswojo. Nagle robimy się niemi, i brakuje nam słów. Nieprzyzwyczajeni do ciszy i milczenia bronimy się przed wsłuchaniem w Pana. Spostrzegamy, że jesteśmy duchowo głucho-niemi. Trzeba wtedy dać się poprowadzić Jezusowi i pozwolić, by nas dotknął, by zdjął z nas blokady, które nałożyliśmy na swoje serca. Nie bójmy się Jezusa, który z naszego uzdrowienia nie chce robić spektaklu ani widowiska. Pozwólmy, by przemieniał nas z dala od ludzkiego wzroku.