Z czym kojarzy nam się dzisiaj słowo ,,Kościół”? Dzisiejsze pierwsze czytanie wzywa nas do tego, żeby powrócić do tego, czym Kościół jest naprawdę. Czytamy te słowa, patrząc dziś szczególnie na świętego Mateusza, któremu Pan Bóg wyznaczył wyjątkową rolę apostoła i ewangelisty już u samych początków. Święty Mateusz, nawrócony celnik, natychmiast wstał i poszedł za Jezusem, stając się gorliwym członkiem wspólnoty oraz zostawiając jeden z przekazów Ewangelii, a w końcu oddając także swoje życie jako męczennik.

Cały List do Efezjan to wielka katecheza świętego Pawła o Kościele. A pisze ją, sam będąc w rzymskim więzieniu, również swoje cierpienie przeżywając jako wyraz miłości do wspólnoty.. Kościół jest żywym organizmem, jest Ciałem Chrystusa. Nie bójmy się naszej przynależności do Kościoła, nie chciejmy też ciągłe narzekać na ludzi Kościoła..

Psalm 19, którego pierwszą część dziś śpiewamy, mówi przede wszystkim o Bogu Stworzycielu, natomiast druga – o Prawie Pańskim. Świat jest tak stworzony, że życie w nim jest pełne, prawdziwe, szczęśliwe właśnie wtedy, kiedy człowiek rozważa i wypełnia przykazania Pana.

W scenie powołania Mateusza zwraca uwagę natychmiastowość jego decyzji. ,,Wstał i poszedł za Nim”. Swoją Ewangelię święty Mateusz kieruje do chrześcijan wywodzących się z judaizmu, wielokrotnie wykazując, że to właśnie w Jezusie wypełniają się proroctwa Starego Testamentu.. Bardzo wiele uwagi poświęca też temu, czym jest Kościół – wspólnota uczniów. Sam doświadczył tego, że Pan powołuje go do grona apostołów, i że to grono ma umacniać w wierze całą wspólnotę. Doświadczył tego, We wszystkich ewangeliach synoptycznych – Mateusza, Marka i Łukasza – mamy wymienionych dwunastu apostołów, których powołał Jezus. Ale tylko dzisiejszy patron przy swoim imieniu zaznacza ,,celnik Mateusz”. Dotychczas doznawał tylko pogardy bo kolaborował z Rzymianami, pobierając podatki. Jezus zobaczył w nim jakieś piękno, płynące z tego że był dzieckiem Bożym, mimo, że oszukanym przez grzech. Święty Mateusz miał świadomość, że został powołany ,,nie z powodu swoich zasług, lecz dzięki Bożemu przebaczeniu” . Był człowiekiem, który pozwolił napełnić się miłosierdziem. Świadomy tego, że to Pan go dźwignął z komory celnej, wyzwolił z uwikłań, nadał prawdziwy sens życiu. Pan ,,nie przyszedł, aby powołać sprawiedliwych, ale grzeszników”.