Pierwsze czytanie dzisiejszego święta tp tzw. Druga Pieśń Sługi Jahwe. Choć w pierwszym rzędzie jest ona proroctwem odnoszącym się do Mesjasza, to w sensie dostosowanym możemy ją odnieść również do Apostoła. Tym bardziej, że Apostoł Andrzej wsławił się działalnością misyjną, przez co zrealizował końcowe słowa pieśni: „Ustanowię cię światłością dla pogan, aby moje zbawienie dotarło aż do krańców ziemi”. Według tradycji bowiem, Apostoł odbył podróż misyjną po terenach współczesnej Ukrainy i Rosji. Wypowiedział proroctwo o założeniu Kijowa, a najdalszym punktem, który osiągnął była wyspa Wałaam na jeziorze Ładoga. Pieśni Sługi Jahwe mówią o przyszłych cierpieniach Mesjasza. Również pod tym względem święty dzisiejszego dnia podzielił los Mistrza, umierając na krzyżu, który nam przypomina literę X.

Psalm 19 liturgia z upodobaniem stosuje w dni wspomnienia apostołów. Takie użycie psalmu sugeruje sam św. Paweł w liście do Rzymian, gdzie argumentuje, że ci, którzy nie uwierzyli w Chrystusa nie mają prawa powiedzieć, że nie usłyszeli Dobrej Nowiny, bo przecież „po całej ziemi rozszedł się ich głos, Psalm ten, wbrew pozorom, wcale nie mówi o przepowiadaniu apostolskim, lecz o głosie Boga w przyrodzie. Chodzi zatem o milczące przepowiadanie samym faktem istnienia stworzonego świata. Św. Jan Paweł II tłumaczył go w ten bowiem sposób: „Jakże przedziwne jest Twoje milczenie we wszystkim, czym zewsząd przemawia stworzony świat”. Pamiętajmy więc, że to czyny, często wykonywane w milczeniu przez ludzi wierzących mają objawiać chwałę Bożą współczesnemu światu.

List do Rzymian podejmuje trudny temat odrzucenia przepowiadania apostolskiego przez Żydów. Fakt ten po dziś dzień pozostaje tajemnicą historii zbawienia. Z drugiej strony, niektóre serca członków Narodu Wybranego otworzyły się na Dobrą Nowinę, a przede wszystkim otworzyły się serca pogan, którzy stali się zalążkiem nowego ludu Bożego – Kościoła. Bo przecież dary Boże nie mogą pozostać bezowocne. Te trudności, na które natrafia głoszenie Chrystusa, występują i w naszych czasach. Tym niemniej, nie powinno to zniechęcać współczesnych apostołów do podejmowania wysiłków głoszenia Ewangelii świadectwem życia i słowem przepowiadania.

Powołanie Andrzeja Apostoła Ewangelie podają w dwóch wersjach: Ewangelia św. Jana mówi, że powołanie Apostoła Andrzeja dokonało się jeszcze nad Jordanem, zaraz po chrzcie Jezusa. Pierwszymi powołanymi byli Andrzej i Jan Ewangelista. Według Ewangelii Janowej, to właśnie Andrzej ogłosił Piotrowi Dobrą Nowinę: „Znaleźliśmy Mesjasza!” (J 1, 41). Według Ewangelii Mateusza, z której pochodzi dzisiejsze czytanie, powołanie miało miejsce nad jeziorem Genezaret i dotyczyło czwórki apostołów, którzy odegrają bardzo ważną rolę w życiu publicznym Jezusa, a chodzi o dwie pary braci: Piotra i Andrzeja oraz Jakuba i Jana. Życie powołanych przez Pana Jezusa apostołów nie przestaje zadziwiać. Można do nich odnieść wyznanie Najświętszej Maryi Panny z Jej hymnu wdzięczności i uwielbienia, „Magnificat”: „Wielki rzeczy uczynił mi Wszechmocny!” Owi prości rybacy galilejscy, wśród których ważne miejsce zajmuje patron dzisiejszego dnia -św. Andrzej-, dzięki swojej pokornej i szczodrej odpowiedzi na wezwanie Pana weszli na stałe nie tylko do historii zbawienia, ale i świata. Miliony ludzi na świecie noszą imię patrona dzisiejszego dnia. Krzyż św. Andrzeja jest bardzo ważnym symbolem. Św. Andrzej jest patronem ulic, miast i kościołów na całym świecie. Cały ten kult obrazuje, jak nieoczekiwane skutki może przybrać pozytywna odpowiedź na wezwanie Pana.