Dzisiejszy fragment z Księgi proroka Izajasza pochodzi z części zwanej Księgą Pocieszenia, gdyż Bóg ogłasza Izraelitom , będącym w końcowej fazie niewoli babilońskiej, że kara się skończyła, Bóg przebaczył Izraelowi jego winy. Mało tego, w tych słowach pociechy zapowiada powrót do ojczyzny, w trakcie którego sam poprowadzi swój lud. Z bliskiej już perspektywy , potwierdzonej licznymi sukcesami króla perskiego Cyrusa, prorok obwieszcza wygnańcom powrót i odbudowę świątyni. Mówi do ludzi pogrążonych w smutku, wyrwanych ze swej zmuszonych do przesiedlenia. Ale w tej beznadziejnej sytuacji rozlega się zapewnienie, że Bóg nie zapomniał o nich, niewola się dopełniła, kara skończona, odpokutowali swą niewierność. To pocieszenie wyraża się w konkretnej pomocy, interwencji ze strony Boga. W tym słowie nie chodzi jedynie o wybudowanie nowych dróg, Jerozolima też nie jest tutaj jedynie pojęciem, stolicą, ale jest miejscem panowania Boga. Chodzi więc o przygotowania nowego sposobu bycia blisko Boga, osłabionego przez trwanie w grzechu.

Dzisiejszy psalm powstał już po powrocie do Jerozolimy. Naród odzyskał wolność, odbudował ołtarz i świątynię w Jerozolimie. Także chwałą Boża powróciła do świętego miasta. Dlatego Psalmista chwali Boga za to, że zbawienie docierać teraz będzie znów na krańce ziemi.

Czas Adwentu to przygotowanie na powtórne przyjście Chrystusa, dlatego św. Piotr mówi, że Jezus przyjdzie, ale musimy pamiętać, że Bog jest poza czasem, jest jego Panem i od zaranie dziejów kieruje światem. Nie należy się zatem niecierpliwić, że Paruzja cięgle się opóźnia, gdyż tylko Bóg wie, który moment będzie najlepszy na powtórne przyjście Jego Syna. Pamiętać też trzeba, że głównym powodem tego, że jeszcze nie nastąpił koniec świata, jest cierpliwość Boga względem nas, On nigdy nie pragnie naszej zguby, ciągle na nasze nawrócenie czeka.

Dlatego też wezwanie do nawrócenie, jakie Bóg kieruje przez św, Jana Chrzciciela jest takie ważne. Mówi on bowiem, że jeżeli chcemy, aby Bóg do nas przyszedł to musimy wyrównać nasze ścieżki życiowe. A więc odmienić nasze życiowe wybory. Musimy zacząć inaczej myśleć, w tym myśleniu stawiać i wybierać Boga i Jego przykazania. Jan swoim życiem- w samotności na pustyni, z dala od Jerozolimy, stolicy pełnej handlu i poszukiwania nowości- chciał powiedzieć współczesnym i nam: Jesteście przywiązani do pieniądza, w nim upatrujecie wasze szczęścia, dobrobyt i dostatek. Egoizm i życie dla siebie niszczy was i wasze rodziny. A Bóg chce do was i do nas mówić w ciszy serc. Nie ma więc owocnego Adwentu bez zmiany naszego myślenia i znów powrotu do czerpania z mocy Jezusa. Jezus chce więc przyjść i wejść na nowo w nasze życie, aby je odkupić z diabelskich mocy, aby je uczynić nowym.