Przyjście Chrystusa na świat jest związane z naszym grzechem. Święty Jan wyraża tę prawdę w słowach: Wiecie, że On się objawił po to, aby zgładzić grzechy, w Nim zaś nie ma grzechu. Grzech jest świadomym zerwaniem więzi z Bogiem. Przywrócenie relacji może dokonać się jedynie mocą Chrystusa. Poznanie miłości Chrystusowej jest drogą do zerwania z grzechem. Przylgnięcie do miłości Bożej w Chrystusie staje się drogą realizacji człowieczeństwa, by porzucić grzeszne nałogi, które zatracają naszą godność. Utrata prawdziwego obrazu Boga łatwo może zwieść na drogę grzechów i nieprawości. Ci grzeszą, co nie znają Boga jako Ojca i nie poznali miłości Boga w Jego Synu. Nie chodzi tylko o intelektualne stwierdzenie, ale przylgnięcie całą wolą i sercem do Ojca i Syna.

Tajemnica wcielenia i narodzenia Syna Bożego jest źródłem naszej nadziei. Natura ludzka została wywyższona w Chrystusie. Bóg stał się bliski każdemu człowiekowi. Syn Boży przez narodzenie z Najświętszej Dziewicy stał się do nas podobny oprócz grzechu. Trafnie wyraża to 7 prefacja na niedziele zwykłe: „W swoim miłosierdziu tak świat umiłowałeś, że zesłałeś nam jako Odkupiciela Twojego Syna. On stał się podobny do nas we wszystkim oprócz grzechu, abyś mógł to w nas miłować, co umiłowałeś w swoim Synu”. Chrystus wyzwolił nas ze starego zepsucia i zostawił nam wzór życia w Bogu. Zatem mamy nie tylko żyć dla siebie, lecz także dla Chrystusa, który umarł za nasze grzechy i stał się sprawcą wiecznego zbawienia.

Kontynuujemy lekturę i medytację Psalmu 98. Bóg zdziałał znaki i cuda w Izraelu. Teraz Bóg objawia się ludowi Nowego Przymierza w Jezusie Chrystusie. Doświadcza on tych samych znaków co lud Starego Przymierza. Wierzący w Chrystusa widzą znaki, jakie towarzyszą Jego nauczaniu. Jest to nauka z mocą uzdrowienia i zbawienia. Bóg przychodzi do swego ludu w swoim Synu, aby zapoczątkować „nowe niebiosa i nową ziemię”.

Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata – wyznanie to stanowi centrum naszej relacji
z Jezusem. Słowa pełne nadziei i pocieszenia są zapowiedzią obecności Boga, który jest pośród nas jako Baranek ofiarny za nasze grzechy. Nawiązują do Cierpiącego Sługi Pańskiego. Zapowiadają przebaczenie i prowadzą do pełnej komunii z Bogiem w Jezusie. Jest to droga wyzwolenia z ciemności naszego grzechu, by żyć w światłości Bożego dziecięctwa. Każda Komunia Święta jest najpierw przyjęciem świadectwa Jana Chrzciciela, by mieć udział w ofierze i życiu Baranka Bożego. Jan Chrzciciel jest przewodnikiem w oczekiwaniu z miłością na Jezusa i przyjmowaniu Go otwartym sercem. Jest to droga nieustannego odkrywania i poznawania miłości Chrystusowej. Trzeba razem z Janem Chrzcicielem wpatrywać się w miłość Chrystusa jako Baranka paschalnego za nasze grzechy i kontemplować.