Księga Joela ukazuje Boga jako Pana historii, sprawiedliwego sędziego, Boga, który karci ludzkość za złe postępowanie. Opisana przez proroka plaga szarańczy jest symboliczna. Obraz roztaczany w księdze możemy odnieść do dzisiejszej rzeczywistości. Bóg dopuszcza chorobę, która dotyka niezliczoną rzeszę ludzi na całym świecie jak i inne klęski czy nawet konflikty militarne. Pytamy niejednokrotnie: dlaczego?. Przy okazji takich katastrof tylu dobrych, niewinnych ludzi umiera i cierpi. Dlaczego? Wiemy dobrze, czytając Biblię, że Bogu zależy przede wszystkim na zbawieniu człowieka. Pragnie nawrócenia wszystkich i na różne sposoby o nie zabiega. Grzech pociąga za sobą dalsze zło, które zdaje się, jakby tworzyło niewidzialny, niekończący się łańcuch. Dlatego tak aktualne jest dzisiaj dramatyczne wezwanie proroka do nawrócenia. Dopiero wejście na drogę pokuty („rozdzierajcie serca wasze, a nie szaty”) niesie Boże zmiłowanie.

Na wiele wydarzeń czekamy niecierpliwie. Mówimy: „nie mogę się już doczekać”. Wydaje się nam, że jak to oczekiwane wydarzenie stanie się rzeczywistością, będziemy szczęśliwi. Jednak okazuje się często, że gdy osiągniemy cel naszych dążeń, poczucie szczęścia nie trwa zbyt długo. Z kolei jest wiele spraw, zadań, nierozwiązanych konfliktów, które odkładamy. Wolelibyśmy o nich zapomnieć. Zakłócają nasz pozorny spokój, nasz dobrostan. Taką sprawą najważniejszą, nie do odkładania na później, jak pisze dziś apostoł, jest stawanie w prawdzie wobec Boga, pojednanie się z Nim.

Żyjemy przyszłością lub przeszłością, a Pan Bóg i jego święci przypominają nam, że ważne jest TERAZ. DZISIAJ. Bóg jest z nami teraz. Jeden z Ojców pustyni mówił: „jak rozmawiam to rozmawiam, jak się modlę to się modlę, jak pracuję to pracuję, jak jem to jem, jak odpoczywam to odpoczywam”. Przyszłości tak naprawdę nie jesteśmy w stanie poznać, przewidzieć. Mamy jedynie i aż to cudowne teraz, w którym rozgrywa się nasze zbawienie. Do spraw, które teraz są ważne, należy nasze nawrócenie. Wiemy, że można uczestniczyć w liturgii, kultywować chrześcijańskie tradycje, ale sercem być daleko od Boga i Jego Słowa. Zwróćmy się do Niego TERAZ.

Modlitwa, post, jałmużna to trzy konkretne realizacje życia wiarą. Wszystkie trzy bardzo ważne. Stanowią całość. Jezus, mówiąc o nich, powtarza ważne wskazanie – jeśli modlisz się, wyrzekasz się czegoś, czynisz konkretne dobro dla bliźniego, zwróć uwagę na swoją intencję. Dlaczego robisz te dobre rzeczy? Czy dla swojej chwały, ludzkiej wdzięczności, odpłaty za dobro, realizacji siebie, pokazania sobie i innym, że jesteś dobry, pobożny? Jak zrealizować Jezusową wskazówkę? Drogą do oczyszczania intencji jest „wgląd w siebie”, dobry, codzienny rachunek sumienia podczas modlitwy „w ukryciu” i czuwanie nad swoim sercem. Wtedy nie będziemy „trąbili” o tym, co zrobiliśmy, a zarazem nie będziemy gasić ducha dla innych. Nie będziemy pościć w smutku czy udawać męczenników na pokaz.