Wychowanie człowieka to proces długi, trudny i żmudny, choć nie pozbawiony radości, czego doświadczają wszyscy rodzice i wychowawcy. Celowe oddziaływanie na wychowanka ma kształtować jego osobowość, tożsamość, moralność, intelekt…

Bóg także ma swój zamiar wobec każdego z nas. Daje Słowo, które prowadzi nas do duchowej dojrzałości. Pomaga odkrywać, kim jesteśmy i po co żyjemy, uczy doskonalej kochać. Ono kształtuje sumienie i wolę, pogłębia wiarę, abyśmy stali się prawdziwie wolni.

Prorok Izajasz przekazuje obietnicę Boga, że Jego Słowo nie wraca bezowocne, zanim nie spełni pomyślnie swego posłannictwa, ale nie wciska go na siłę. Trzeba chcieć go słuchać i właściwie odczytać znaczenie. Lektura tekstów biblijnych, napisanych wiele lat temu w innej kulturze, nie jest łatwa. Może nas zaprowadzić na manowce, jeśli własnych spostrzeżeń i refleksji nie będziemy konfrontować z komentarzami osób uznanych przez Kościół.

Tak jak nie można napić się raz na zawsze, tak Słowem Bożym trzeba żyć codziennie. Dojrzewa powoli. Czasami mija kilka tygodni, a czasem potrzeba lat, by wykiełkowało i zaowocowało dojrzałością, a to paradoksalnie oznacza bycie dzieckiem Boga Ojca.