W dzisiejszym fragmencie Pisma Świętego spotykamy Esterę, królowę, a więc kobietę o znaczącej pozycji społecznej, która zostaje postawiona przed nieuniknionym wyborem: zaryzykować własne życie, by ratować swój lud czy ratować własne życie, ryzykując zagładę ludu? Bez wahania i stanowczo Estera wybiera pierwsze rozwiązanie i w obliczu niebezpieczeństwa powierza siebie i losy Izraela w ręce Boga. Zwraca się do Niego jako jedynego wspomożyciela.

Czy była samotna? Miała męża, który ją kochał i opiekuna, a jednak jej słowa pokazują prawdę o tym, że w głębi siebie, zawsze jesteśmy samotni i jedynie Bóg może tę samotność wypełnić.

Godny podkreślenia jest również fakt jej wychowania religijnego. Być może opisana sytuacja była najważniejszym momentem w jej życiu i Estera posiadała mocny fundament wiary, który utrzymał ją w chwili próby.

Warto zapoznać się z całą księgą, by zobaczyć, że Estera wraz z bohaterkami przedstawionymi w innych księgach Biblii, min., Judytą, Rut, ale przede wszystkim z Maryją, które przy całej swej cichości, pokorze i kobiecym pięknie, powierzając się Bogu, otrzymały mądrość, siłę i moc wpływania na losy świata.