Słowa Boga, przekazane przez proroka Jeremiasza, brzmią smutno i fatalistycznie. Izraelici złamali przymierze z Najwyższym, nie usłuchali i nie chcą słuchać głosu Jego proroków. Patrząc wstecz, okazuje się, że współcześni Jeremiaszowi stali się jeszcze gorsi od swoich przodków, a pamiętajmy, że i w dawnych czasach Mojżesz i prorocy nie szczędzili rodakom słów krytyki. Czy zatem nie ma uzdrowienia? Gdy spojrzy się na Księgę Jeremiasza jako całość, widać nadzieję. W 31 rozdziale swego dzieła prorok zapowiada Nowe Przymierze, które Bóg zawrze z ludźmi, skutkiem którego człowiek będzie miał Prawo Boże wypisane w swoim sercu i wszyscy, od najmniejszego do największego, poznają Boga. Ten związek między Bogiem a ludźmi nigdy nie będzie złamany. Owo Przymierze zrealizował Pan Jezus swoją Męką, Śmiercią i Zmartwychwstaniem, a dokonuje się ono w naszym jestestwie mocą Ducha Świętego. To On uzdalnia nas do miłości Boga i bliźniego. Gdy opieramy się na własnych siłach, to wpadamy w kołowrót naszych grzechów, tak jak Izraelici, gdy zaś ufamy Duchowi Świętemu, przez modlitwę i sakramenty, to przyoblekamy nowego człowieka, jak ujął to św. Paweł w Liście do Efezjan, stworzonego według Boga, w sprawiedliwości i prawdziwej świętości (Ef 4, 24).