Czy człowiek, który studiował i zna dobrze Pismo Święte, a teraz poświęca całe swoje życie Bogu, potrzebuje nawrócenia? Historia świętego Pawła pokazuje, że tak. Co więcej, może ona oznaczać to samo dla każdego z nas. Dlaczego  nawrócenie jest nam zawsze potrzebne? Z powodu niedoskonałego obrazu Boga, jaki mamy w swoich umysłach. Dopóki żyjemy na tym świecie, nie poznamy dokładnie, jaki jest Bóg, a przez to, jeżeli chcemy działać dla Niego, nasze czyny także nie będą doskonale wypełniały Jego woli.

Niech to jednak nas nie zniechęca. Jest to dla nas konieczne, ponieważ gdybyśmy mieli zobaczyć chociaż malutką część ogromu chwały Bożej,  z pewnością oślepiłaby ona nas tak, jak świętego Pawła. Na szczęście do ciągłego nawracania się wystarczy nam po trochu poznawać Boga. Apostoł Narodów z pewnością jeszcze nie raz w swoim życiu musiał się nawracać, zmieniać swoje dotychczasowe wyobrażenie Boga. Wiemy o tym z tekstów Pisma Świętego, które opisują czas jego poznawania Pana i Jego orędzia przed rozpoczęciem działalności misyjnej. Spotykał tam świadków Jezusa, tych, którzy uwierzyli i czerpiąc od nich, stale się nawracał.

My także ciągle potrzebujemy nawrócenia, zawsze jesteśmy zaproszeni do lepszego poznawania tego, jaki jest Bóg. Wokół nas jest wielu Ananiaszów, którzy pomogą nam przejrzeć i zachęcą nas do obmycia się z grzechów – podjęcia nawrócenia.

Najkrótszy psalm w Psałterzu zachęca nas do chwalenia Boga wraz ze wszystkimi narodami i ludami. Jest więc zachętą do pracy, jaką wykonywał święty Paweł – Apostoł Narodów. Przekonanie o tym, że nad nami wszystkimi roztacza się potężna łaska Pana, może motywować do podobnego działania. Skoro Opatrzność Boża czuwa nad każdym człowiekiem, mogę jako chrześcijanin odkrywać tę prawdę przed tymi, którzy o tym już zapomnieli.

Nakaz misyjny Jezusa jest aktualny także dziś. Mamy zapraszać do bliskiego życia z Jezusem, a konkretnie do życia sakramentami i modlitwą, ponieważ to właśnie w nich dokonują się te cudowne znaki, o których słyszeliśmy w Ewangelii. Zbawienie przez chrzest, wyrzucanie złych duchów w sakramencie pokuty i pojednania i pozostałe znaki, ale pod warunkiem, że jesteśmy ludźmi, którzy wierzą. To wiara w Boga jest fundamentem, warto o tym sobie przypominać i do niej wracać, czyli nawracać się, bo jak mówi dziś do nas Chrystus tylko tym, którzy uwierzą, będą towarzyszyć te zbawienne znaki.