Mt 12,1-8

Wypowiedziane dziś przez Jezusa słowa, są kwintesencją prawa Bożego. Nie zakazywało ono zrywania kłosów w szabat. Dlatego Jezus broni swych uczniów, pokazując, że Prawo Boże zawsze stoi po stronie człowieka. Nie jest ono zadane po to by człowiekowi coś odebrać czy uprzykrzyć życie, ale po to, by ludzkie życie uporządkować w relacji do samego siebie, drugiego i Boga. W tym znaczeniu prawo zostało dane dla człowieka i ma mu służyć, by mógł stawać się lepszym.

Pan Jezus zdaje się prowokować faryzeuszy, aby pokazać i płytki sposób pojmowania relacji z Bogiem. Kiedy zauważył, że w nagłej potrzebie, nawet tak znakomite osoby, jak król Dawid złamał spoczynek szabatu, aby uratować swoje życie i swych żołnierzy. przestrzeganie przepisów świątynnych okazalo się mniej ważne, niż ochrona przed głodem.

Przypominając orędzie proroka Ozeasza, Jezus przypomina, że już dawno prorok uzmysławiał, że miłosierdzie okazane potrzebującemu, jest ważniejsze niż ofiara, bo liczy się szczerośc serca, a nie jedynie zewnętrzne gesty. Jezus poucza, że w służbie człowiekowi w trudnych sytuacjach, zewnętrzne przepisy prawa mogą być naruszone.