Jezus rzekł do Judasza: „co chcesz czynić, czyń prędzej” (J13,27).

Kiedy Judasz wybiega w nocy, aby dokonać zdrady, żaden z apostołów nie wybiega za nim. Nikt nie chce podać mu reki, aby się nie zagubił; nikt nie chciał go powstrzymać. Pan Jezus przyjmuje zdradę swego przyjaciela ze zrozumieniem, bo wie, że taka Jego misja, ale uczniowie, Jezus daje do zrozumienia , że wie , co się dzieje, co nastąpi, że ta zdrada nie jest ukrytą sprawą Judasza, bo zdradzany wie o tym. Apostołowie bowiem mówią, ze nic nie wiedzą, nie rozumieją, myśleli, ze Judasz poszedł na zakupy. A gdzie? W środku nocy? Nawet dziś nie można kupić nic w czasie Paschy. Wydaje się jednak, że Apostołowie wiedzieli, przeczuwali, bo zdrajcę wśród swoich da się wyczuć. Raczej nie chcieli dopuścić myśli i pozwolili mu na zdradę. Nikt z nich nie pobiegł za pogrążającym się w grzechu i ciemności przyjacielem, żeby go złapać i zatrzymać. Dziś jest właśnie taki dzień, pewnie jeden z ostatnich przed świętami, aby dostrzec wokół siebie i zobaczyć, czy czasem , obok nas ktoś nie wchodzi w zło , w ciemność, a nas to nie obchodzi. Może jest ktoś wokół ciebie, dla którego jego ciemność, zło, zniewolenie jest domem, a ty boisz się to nazwać, zareagować. Być może to dziś trzeba zostawić wszystko i wybiec za kimś, aby go powstrzymać, aby powiedzieć prawdę, wystarczy spróbować. Żeby nie został sam , jak Judasz, w tej nocy pełnej zła , pełnej ciemności.