Dzisiejszy fragment Listu jest niezwykle bogaty w pozytywne emocje. Św. Paweł wymienia dziesięć postaci z imienia, co jest bardzo ważne, że zachowały się w Nowym testamencie, Bóg nie jest Panem anonimowych postaci, Apostoł podaje ich imiona i konkretne zasługi, jakie mają dla szerzenia Ewangelii. Listę otwierają Pryscylla i Akwila, żydowskie małżeństwo, które było wsparciem dla niego, a które wiązało się z wielkim ryzykiem dla nich w czasie zamieszania, jakie powstało w Efezie. Epenet, Maria, Andronik, Junas, i pozostali swym świadectwem wiary potwierdzali boży plan zbawienia, który właśnie na nich się realizował i przez ich posługę Bóg mógł dotykać łaską innych. To wszystko stało się z woli Boga, a posiada związek z Jezusem, który od wieków był w planach i zamiarach bożych przewidziany w realizacji planu zbawienia.

Dlatego właśnie wybrany na dziś psalm podkreśla to, że Bóg dokonuje i dziś w Kościele rzeczy, które kolejnym pokoleniom przynoszą łaskę. To właśnie ma być powodem głoszenia swym życiem, tych konkretnych dzieł Boga, które przynoszą zbawienie.

Kończąc przypowieść o nieuczciwym zarządcy, Jezus zwraca się do swych uczniów i pokazuje im, jak mogą zastosować w życiu duchowym Jego wzór roztropności. Jezus zachęca, aby nieuczciwa mamona, czyli to co człowiekowi daje poczucie pewności i zabezpieczenia służyła człowiekowi, a nie stałą się głównym celem i ośrodkiem życia. Jedynym bogactwem trwały, niezniszczalnym i nieprzemijającym jest życie wieczne, wszystko inne, nawet jeśli jest niebezpieczne w użyciu (jak nadmierne bogactwo) ma służyć zdobyciu wieczności. Przyszłość zależy jak posługujemy się tym co mamy na wyciągnięcie ręki. Jeśli więc człowiek będzie ostrożny, roztropny i czujny wobec dóbr ziemskich będzie mógł w przyszłości otrzymać prawdziwe dobra wieczne, które są jedynym prawdziwym skarbem.