Historia grzechu króla Dawida pokazuje, jak głębokie potrafią być konsekwencje ludzkich działań tak dla nas, jak i dla tych, z którymi żyjemy. W naszym życiu zawsze mamy działać, warto zwrócić uwagę na to, że występek Dawida zaczyna się od jego złego wykorzystania danego mu czasu. Nie wyruszył  na wojnę razem ze swoimi wojskami, lecz został w pałacu. To jeszcze nie musiało skończyć się cudzołóstwem, bo może gdyby  król zajął się działaniem na rzecz Boga i królestwa, nie doszłoby to tej tragedii. Gdyby spełniał swoją funkcję króla i kapłana, prawdopodobnie w ogóle nie zauważyłby kąpiącej się Batszeby. Dany nam czas jest przestrzenią do zagospodarowania i jeśli nie podejmiemy działania ku dobremu, dajemy szansę złemu na wchodzenie w te niezajęte sfery życia.

Drugim aspektem, jaki ujawnia historia Dawida i Batszeby, jest konieczność skruchy, żalu i pokuty. Nawet jeśli zgrzeszymy, pogwałcimy prawo Boże, jest dla nas szansa. Pojawia się ona dlatego, że Bóg kocha każdego z nas, tak jak ów biedny człowiek kochał swoją jedyną owieczkę. To daje nam szansę do uzyskania przebaczenia. Jesteśmy dla Niego tak bardzo ważni. Jeśli ze skruchą wypowiemy słowa „zgrzeszyłem wobec Pana”, On z powrotem przyjmie nas do siebie, ponieważ jesteśmy dla Niego jak ta owieczka. Da nam znowu wzrastać przy Nim wraz z Jego dziećmi, jeść Jego cudowny chleb i pić z Jego kubka na Eucharystii.

Wybaczające działanie Boga w nas jest zbawienne, uwalniające od kary za krew. Ważne jest, aby prośba o oczyszczenie serca była uzupełniona wołaniem o odnowienie mocy Ducha w nas. Nie chcemy bowiem tylko czystości wewnętrznej, ponieważ wtedy nadal jesteśmy narażeni na zajęcie tej czystej i wysprzątanej sfery przez złego. Potrzebujemy wzmocnienia i wypełnienia przez to wszystko, co jest Boże i mocne Jego mocą.

Czym jest wiatr, burza i jezioro wobec wszechmocy Boga? Wręcz niczym, nieznaczącym elementem stworzonego przezeń Wszechświata. A czym jest dla mnie? Czasem wydaje się, że to co dzieje się wokół nas, jest wszystkim, że tylko to istnieje, a Bóg śpi. Może to ja powinienem się obudzić i zauważyć, że On jest tuż obok. Ten, który ma moc powiedzieć temu, co wokół – „milcz, ucisz się”. Z Nim mogę doświadczyć uspokojenia i głębokiej ciszy, której tak bardzo pragnę i która istnieje.