Odkupicielem twoim - Święty Izraela - Iz 41,14.

Dzisiejsze Boże Słowo odwołuje się do osoby i działania <odkupiciela>. To osoba bardzo bliska, pełna mocy, stojąca przy człowieku, która na mocy więzów krwi, ma moc poprawić byt swojego krewnego, wyzwolić go z trudności i trosk, jakie przeżywa, był on niejako zobowiązany niepisanym paktem, aby uwolnić tego, który popadł w niewole lub też gdy jego dobra, majątek muszą być wykupione dla zapłacenia ciążącego na nim długu. Bóg słowami proroka Izajasza zapowiada, że wykupi Izraela, ponieważ jest z nim związany więzami bliskości i solidarności opartymi na duchowym pokrewieństwie, na fakcie stworzenia człowieka i na pamięci o wyjściu Izraela z Egiptu. Prorok, mnożąc opisy ukazujące moc Boga i Jego miłosierdzie przypomina więc narodowi, że może i powinien polegać i nadal być posłusznym swemu Bogu, który może i chce wybawić od jego nieprzyjaciół. Wyzwolenie z niewoli babilońskiej jest tylko etapem do osiągnięcia ostatecznego zbawienia, jakie przyniesie Mesjasz. On przybywa właśnie wtedy, gdy wydaje się to nieprawdopodobne, gdy wszystkie siły są na wyczerpaniu i gdy wygasa wszelka nadzieja. A nadto chce go znów rozradować, znów pokazać, że życie w niewoli się kończy i czas ruszać ku nowej wolności. Naród musi jednak uznać swoją obecną sytuację i dwa fakty: że na próżno szuka życia tam, gdzie go nie ma, oraz, że tylko Bóg jest w stanie i bardzo chce dać to nowe życie. Bóg obiecuje, że dokona nowego wyjścia swojego ludu, a obrazem tego jest pustynia bogata w roślinność i napełniona strumienia mi wody, jak było w raju (w. 18). W tak przygotowanym ogrodzie lud Izraela odnajdzie zatracone, nowe oblicze Boze, które grzech i niewierność wykrzywiły. Bóg chce przyjść z pomocą, nie rozwiąże za nas naszych trudności, ale kiedy otworzymy się na Jego łaskę, to jako bliski i solidarny nam będzie wspierał. To spotkanie z Bogiem, moim Zbawicielem musi jednak prowadzić, za pomocą łaski i osobistej pracy do przemiany serca jakiej chce dokonać Ewangelia. Przemiana mojego serca, życia, wyjścia z osobistych uzależnień i zniewoleń - nawet tych małych - nie dokona się bez mojego wysiłu. Od czasów Jana Chrzciciela, aż dotąd królestwo niebieskie doznaje gwałtu, i ludzie gwałtowni je zdobywają. Pan Bóg przez proroka daje nam poznać swoje plany wobec każdego z nas. Jeżeli przyjmiemy te plany i mocniej, gwałtowniej będziemy je wdrażać w życie, to nawet wówczas, kiedy będę najmniejszy i ostatni -prorok mówi: o robaczku Jakubie - to będę otoczony Bożą łaską a więc i jego mocą, a tym samym nawet większym od Jana Chrzcieciela. Kiedy człowiek uznaje, że nie ma co liczyć tylko na własne siły i otwiera się na adwent - czas przyjścia Pana - wówczas Adwent rzeczywiście może się stać czasem wyzwolenia, odkupienia - Robaczek, jak przepowiada prorok Izajasz przemienia się w młockarnie i trójzębne widły, które poradzą sobie z ziarnem zła w sercu i w życiu.

Prorok Izajasz po raz pierwszy w Biblii Bóg zostaje określony hebrajskim terminem Goel - Odkupiciel . Ta instytucja <goela> powstałą w czasach nomadyzmu, czyli koczowniczego trybu życia. W Izraelu była gwarancją trwania rodziny, zapobiegała utracie własności, zapewniała wolność lub dokonanie odwetu za doznana krzywdę. Stawał się nim najbliższy krewny. To on był odpowiedzialny, żeby uratować ze wszystkich trudności moralnych i finansowych, pomścić przelaną krew, odebranie życia. To imię i funkcja przechodzi w Nowym Testamencie na Jezusa, Jego nauczanie, cuda, a przede wszystkim śmierć na krzyżu przyniosła całkowite odkupienie, dokonał definitywnego odwetu na diable, który odebrał nam życie.