Słowa Pana Zastępów przekazane przez proroka Zachariasza, wskazują na pragnienie Boga, by wszyscy ludzie szukali Go, pragnęli Jego łaski, Jego przychylności, a przez to stawali się coraz bardziej podobni do samego Boga. Czym ma być to pragnienie w realiach naszego życia? Nie jest ono samą chęcią posiadania dobrodziejstw, błogosławieństwa Bożego, ani zatrzymaniem się na darach Stwórcy. Jest rzeczywistym szukaniem Boga. W tym poszukiwaniu Go trzeba wyjść ze swoich obwarowanych naszych zabezpieczeń...

Miasta, miasta warowne w czasach proroka dawały poczucie bezpieczeństwa. A jednak często, by znaleźć Boga, musimy odważyć się na opuszczenie tego, co bezpieczne, by pójść w nieznane, by rozpocząć przygodę z Panem. Bóg zawsze zaskakuje. Czy mamy odwagę szukać Go w Jego nieprzewidywalnych planach wobec nas? Co więcej, czy mamy odwagę „zarażać” innych tym śmiałym pragnieniem znalezienia Boga, który jest Bogiem ukrytym? A przecież to wezwanie do bycia świadkiem widzimy także w dzisiejszym pierwszym czytaniu. To świadectwo życia Judejczyków – ludzi autentycznie wierzących w Boga – ma skłonić innych, by zdecydowali się podjąć ryzyko poszukiwania Tego, który jest naszym jedynym, prawdziwym Skarbem.

Chcemy iść z wami, albowiem zrozumieliśmy, że z wami jest Bóg - mówi dziś prorok ustami pogan. Czy ludzie niewierzący, nieznający Boga, mogą, patrząc na nas, powiedzieć - Idziemy za wami?