Estera była Żydówką, która wyszła za perskiego króla. W swoim życiu doświadczyła już wielu niebezpieczeństw. Straciła oboje rodziców, wraz z opiekującym się nią wujem Mardocheuszem została uprowadzona do niewoli. Kiedy dowiedziała się, że jej mąż, za namową jednego z ministrów postanowił zgładzić jej naród, postanawia wbrew tamtejszemu prawu udać się nie zawezwana do władcy. Za samowolne wejście na dziedziniec pałacu czakała ją śmierć. Tylko berło króla wyciągnięte w stronę nieproszonego gościa na znak gotowości wysłuchania go było ratunkiem. Do tej wizyty przygotowuje się poprzez modlitwę, w której wspomina szczególną Bożą łaskawość. W rozpaczliwej sytuacji nie pozostaje nic innego, jak tylko bezgraniczna ufność w Bożą pomoc. jeśli wejdzie na dziedziniec bez zaproszenie , grozi jej śmierć, jeśli nie pójdzie do króla, zginie jej naród. poprzez modlitwę, do której nas zaprasza wielkopostna liturgia, wyrażamy głębokie przeświadczenie, że cokolwiek by się wydarzyło, Bóg ze swoją mocą ciągle nam towarzyszy. Estera szuka pomocy w modlitwie. Wraca w niej do wielkich dzieł Boga, kiedy to wyratował On naród wybrany z wielu opresji, choć wydawało się że zagład jest nieunikniona. Modlitwa Estery, którą Kościół podsuwa nam dziś do refleksji na początku Wielkiego Postu, ma dla nas wielkie znaczenie. Szczególnie teraz, kiedy czyha na nas tyle zagrożeń. Demon zastawia bowiem wyszukane zasadzki i pułapki aby osłabić a nawet odebrać nam Boże życie. Poprzez modlitwę okazujemy zaufanie Jego słowu, pomimo rozmaitych zagrożeń, jakie codziennie napotykamy w życiu.

O pewności, że Bóg stoi po naszej stronie, zanim jeszcze On zacznie działać mówi dziś Psalmista. Bóg nam zawsze towarzyszy. Modląc się, umacniamy się w nadziei, aby w ten sposób pokonać trudności.

Jako ludzie żyjący wiarą potrzebujemy modlitwy błagalnej. Wartość tej modlitwy polega na tym, ze okazujemy zaufanie temu, kogo prosimy. Ten , kto szuka nie godzi się bowiem na życie bez czegoś co stracił. Kto puka do drzwi, docenia ciepło, jakim dom otula, tych, którzy w nim mieszkają. Skuteczność modlitwy jest niezawodna. Pan Jezus składa cudowną obietnicę, że każda modlitwa zostanie wysłuchana. Jednak nie wszystko , o co prosimy, będzie nam dane: dzieci Boże mogły by prosić o kamienie, czyli o rzeczy bezużyteczne, albo o węże, a więc o rzeczy niebezpieczne. Dlatego, mówi Jezus, Ojciec da nam to co dobre. Zestawienie chleba z kamieniem jest częstym w biblijnych tekstach. To samo dotyczy ryby i węża (chodziło zapewne o węgorza). Pan Jezus nie mówi, że w każdym wypadku będziemy wysłuchani, co do tego o co prosimy, ale podkreśla Bożą dobroć i opiekę nad zwracającym się do niego człowiekiem.